Όταν ήμουν παιδί...... αγαπούσα τα παραμύθια..... Λάτρευα τη φωνή της μαμάς και της γιαγιάς..."Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε........." και το μαγικό τέλος... "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...." και κάπου εκεί..... έκλειναν τα μάτια μου......
Ήθελα να καταφέρω να έχω ένα μαγικό ραβδάκι.... ή έστω μία νεράιδα στη ζωή μου..... και με μία μαγική κίνηση κάθε πρόβλημα να έχει μαγική λύση......
- Η κακιά μητριά....όσο κι αν προσπάθησε.... δεν τα κατάφερε..... η Σταχτοπούτα βρήκε την αγάπη...
- Τα τρία γουρουνάκια..... ήταν τόσο καλά... και όσο κι αν υπέφεραν από τον κακό τον λύκο.... τα κατάφεραν....
- Η Κοκκινοσκουφίτσα.... κατάφερε να βοηθήσει τη γιαγιά της, ακόμη κι αν είχε γίνει το χειρότερο....
- Η Γκρέτα.... ζούσε στο ονειρεμένο σπίτι της... από γλυκά.....
Και... μετά από τόσα παραμύθια, με διδάγματα.... έρχεται στη ζωή κάποιος κύριος ... που τον λένε "Κράτος" και γκρεμίζει μέσα σε λίγα χρόνια, όλα τα όνειρα που χτίζανε γενιές και γενιές.... Όνειρα για το αύριο..... και έτσι απλά.... τα κάνει όλα αλλιώς..... και μας κάνει να χάνουμε τα όρια..... "Πού τελειώνει το ψέμα κι αρχίζει η αλήθεια?"
Ακόμη κι αν σα γυναίκα έχω ανάγκη από το ..... παραμύθι μου........ αναρωτιέμαι....... πότε θα καταφέρουμε να τολμήσουμε να πούμε....... "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"?????
Τουλάχιστον..... εσείς..... του αρσενικού φύλου.... να ξέρετε...... μπορείτε να κάνετε μία γυναίκα ευτυχισμένη.... Με τη φωνή σας.... , με μια αγκαλιά σας... , ένα χάδι.... μπορείτε να ζωντανέψετε τα.....παραμύθια της..... και να χαμογελάσει όπως τότε......
κι αν έχετε παιδιά.......... μη διστάζετε να τους λέτε Παραμύθια....... η φωνή σας και τα μαγικά που κρύβουν.... θα τα κάνουν να ξέρουν..... να διαφοροποιούν...... τα παραμύθια της μαμάς και του μπαμπά από τα παραμύθια.... του κυρίου Κράτους ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου