Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Είναι δύσκολο να διατηρείς και να κυνηγάς τα όνειρά σου.... όμως..επιλέγεις ΕΣΥ τι θα κλείσεις μέσα στη δική σου Γυάλινη Σφαίρα

Είναι σαν να παίρνεις τη μεγάλη απόφαση... Να χτίσεις το δικό σου σπίτι. Τα χρήματα για να ρίξεις τη βάση τα έχεις...για τα υπόλοιπα έχεις αποφασίσει να δουλεύεις και να επενδύεις τα χρήματα σου εκεί...
Τελειώνει η βάση... όλα λειτουργούν με βάση το πρόγραμμα που έχεις. Το σχέδιο του σπιτιού είναι δικό σου.... 
Έτσι ακριβώς λειτουργεί η οικογένεια... μας δίνει όλες τις βάσεις.... και τα όνειρα....
Μόλις έρχονται τα πρώτα χρήματα... ρίχνεσαι στη δουλειά.... όσο θόρυβο κι αν κάνει η μπετονιέρα εσύ το ακούς σαν μουσική..... και όσο βαρύ κι αν είναι το καρότσι.... για εσένα είναι πούπουλο... Βάζεις τα πρώτα τούβλα.. 
Έτσι λειτουργούμε στις πρώτες μας κοινωνικές σχέσεις. Με χαρά τις δημιουργούμε και δεν καταλαβαίνουμε από προβλήματα..... και τι βαρος έχει αυτή η δημιουργία...
Περνάνε τα χρόνια... το σπίτι δεν έχει τελειώσει... Οι οικονομικές ανάγκες μεγαλώνουν και δεν έχουμε προλάβει να τελειώσουμε ούτε τα τούβλα.... Και κάποια στιγμή... ο ήχος της μπετονιέρας μετατρέπεται σε μουσική που δε σου αρέσει και τόσο πολύ.... το καροτσάκι...βάρυνε.... και.... βάζοντας ένα τούβλο σου πέφτουν αρκετά... και σπάνε....
Είναι η στιγμή που κάθεσαι μακριά και κοιτάς τη ζωή σου... η πρώτη σου κρίση... Τι έχω καταφέρει? Πού πάω?
Κάπου εκεί ... έρχονται οι φίλοι... σου δίνουν χίλιες δύο προτάσεις για τον τρόπο που θα μπορέσεις να τελειώσεις πιο γρήγορα το χτίσιμο.... Αν τους ακούσεις... θα ρισκάρεις... ίσως ωφεληθείς ίσως όχι.... ίσως πάλι... σου "κοστίσει" πολύ.... Ένα είναι σίγουρο.... είναι η στιγμή που αρχίζεις και ξεκαθαρίζεις... ποιος θέλει να σου σταθεί και να σε βοηθήσει να ολοκληρώσεις το χτίσιμο του σπιτιού σου, όπως το ονειρεύεσαι... και ποιος θα σταθεί.... για να σου κλέψει τούβλα... ή ακόμη και το ίδιο σου το όνειρο.. Και εσύ... οφείλεις να παλέψεις με μοναδικό σου καθοδηγητή τις αξίες και τα ιδανικά σου.... Τις αξίες που είτε είναι οικογενειακές, είτε επίκτητες... Εσύ τις επιλέγεις και τις εμπλουτίζεις..
Επιτέλους.... τελειώνεις τα τούβλα.... Σκεπή, υδραυλικός, ηλεκτρολόγος.... Ο ήχος της μπετονιέρας όμως ακόμη ηχεί στα αυτιά σου... και τα χέρια σου πονάνε από το βάρος του καροτσιού...Κάπου εδώ θέλεις βοήθεια.... θέλεις έναν άνθρωπο να σε στηρίζει... όχι για το οικονομικό... αλλά για να σου δώσει τη δύναμη να συνεχίσεις να δουλεύεις και... να μη σβήσει τίποτα το όνειρό σου...

Και όταν πλέον... μετά από πολλά χρόνια ετοιμάζεσαι να μπεις μέσα σε αυτό το σπίτι.... Είναι δική σου επιλογή τι θα θυμάσαι... 
Στιγμές με προβλήματα και καυγάδες ή στιγμές που έβρισκες τη λύση στο πρόβλημα?
Στιγμές που η κούραση σε έκανε να λυγίζεις ή στιγμές που κάποιοι συγκεκριμένα άτομα σου έδιναν ενέργεια?
Στιγμές που δεν είχες χρήματα και μελαγχολούσες ή στιγμές που δεν είχες χρήματα και έβγαινες να περπατήσεις με δικούς σου ανθρώπους στην παραλία?
Στιγμές που έκλαιγες και ένιωθες πως όλο αυτό δε θα τελειώσει ποτέ ή στιγμές που έκανες διάλειμμα  και έκανες πάρτυ με τους φίλους σου??
Η ζωή είναι δώρο.... .οι άνθρωποι που επιλέγεις να έχεις σε αυτή.... πολύτιμοι... Οι σχέσεις... χτίζονται με ιδρώτα.... αλλά.... το θαύμα είναι να κοιτάς πίσω και να γελάς με Στιγμές που έγιναν ακόμη και μέσα σε προβλήματα.... 
Χαμογέλα..... χτίσε  και 
Ζήσε την κάθε στιγμή...Το δικό σου... παραμύθι ;-)
read more ►