Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Η ζωή μας είναι γεμάτη στιγμές..... Είναι σαν το τρέιλερ μιας ταινίας.....

 Μπαίνεις στο σινεμά, βολεύεσαι, κλείνουν τα φώτα. Διαφημίσεις, τρέιλερ ταινιών... φφφφ πότε θα αρχίσει η ταινία? Κοιτάς το φίλο σου, του λες κάτι στο αυτί, πού είναι η κόκα κόλα μου? Λες να φάω όλα τα ποπ κορν πριν αρχίσει η ταινία? Δεν έχει πολύ κόσμο ε? Έβαλα το κινητό μου στο αθόρυβο? Και ξαφνικά..............ένα τρέιλερ ταινίας σου τραβάει την προσοχή... ένας θόρυβος,  ένα πρόσωπο, ένα τοπίο και ... χάνεσαι... Είναι σαν να μπαίνεις σε άλλο κόσμο και αυτόματα σου μεταφέρει ένα συναίσθημα....
  • Μπορεί να σε ανατριχιάσει 
  • Μπορεί να σε τρομάξει...
  • Μπορεί να σε θυμώσει...
  • Μπορεί να σε ενθουσιάσει...
  • να σε κάνει να γελάσεις...
  • να σε συγκινήσει....
  • να σε αηδιάσει
  • να σε κάνει να αναπολήσεις αγάπες...

Αυτή είναι και η ζωή σου..... Είναι σαν ένα τρέιλερ μιας ταινίας που δεν ξέρεις το σενάριο... ούτε το τέλος.... Στιγμές με συναισθήματα... τρόμαξες, θύμωσες, έκλαψες, γέλασες..... και τα περισσότερα έγιναν χωρίς να το περιμένεις....Όπως λέει και η μητέρα... όσα φέρνει η ώρα..... δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.... 

Συζητάς με τη φίλη σου τα χθεσινά... και μία στιγμή μπορεί να σε κάνει να αναλύεις για ώρα  πώς θα έπρεπε να αντιδράσεις και τι πραγματικά εννοούσε....... Γίνεσαι ο Αγγελόπουλος της ζωής σου...... Μη γελάς.... αναλύεις τόσο πολύ την εικόνα, την κίνηση και τα λόγια ... που ξεχνάς τα συναισθήματα.... Σαν το "Μετέωρο βήμα του πελαργού" 10 ώρες για να δούμε τι θα κάνει ο πελαργός..... Απλό.... δεν κάνει τίποτα.... Όταν κάνει να είσαι σίγουρος ότι θα το δεις....
Εσύ είσαι ο σεναριογράφος...... και κάθε σχέση ή παρέα ένα διαφορετικό έργο..... Εσύ επιλέγεις αν η ταινία σου θα είναι βαρετή, μελό, περιπέτεια, νεανική, κοινωνική ή οικογενειακή ή....ή.....
και φυσικά...... οφείλεις να ξέρεις τι θέλεις από τον σκηνοθέτη αλλιώς..... η ταινία θα είναι...."μούφα"
read more ►

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

13 Ιανουαρίου..............

Είναι κάποιες μέρες..... που θέλεις να κλάψεις... και .. δεν κρατάς το δάκρυ σου...το αφήνεις να κυλήσει... Δεν είναι τυχαία η ημέρα.... άλλαξε τη ζωή σου...., τον τρόπο σκέψης σου...
Πολλοί είναι οι άνθρωποι που έχασαν δικούς τους ανθρώπους.... Προσωπικά.... είμαι περήφανη που τον είχα στη ζωή μου.... Ήξερε να ζει... Η ζωή του γεμάτη... Η δημιουργία του αστείρευτη.... Οι αξίες και το ήθος του μεγάλα.... Οι στιγμές και οι αναμνήσεις.... πολλές.......
Κάθε παιδική μου ανάμνηση... έχει το άρωμά του .. και τον ήχο της φωνής του... Κάθε μου παιδικό χαμόγελο.... την επιβράβευσή του... Κάθε μου αξία... τη σφραγίδα του.....
Μέσα στα μάτια μου... στον τρόπο που σκέφτομαι.... ξέρω πως κάποιοι άνθρωποι που τον γνώριζαν... βλέπουν ένα κομμάτι του... Και είμαι περήφανη γι' αυτό......
Σε κάθε μεγάλη χαρά.... η έλλειψή του μεγαλύτερη.... αλλά..... καταλήγεις να πεις.... πως θέλεις να δημιουργήσεις τόσα πολλά, όσα δημιούργησε.... πως... θέλεις να μάθεις να ζεις... όπως ήξερε να ζει...
Είναι περίεργη η ζωή.... σου μαθαίνει και σου αποδεικνύει ... πως έχεις τη δύναμη να επιβιώσεις και να προχωρήσεις.....
Και..... κάπου εκεί .... αλλάζεις.....
Αλλάζεις μονάδα μέτρησης στις αξίες της ζωής...... , αλλά και σε αυτό το ίδιο το δώρο...... τη ζωή.....
Βλέπεις καθαρά..... και ζεις..... επιλέγοντας τους ανθρώπους που πλέον θα έχεις πραγματικά δίπλα σου....
Ένα είναι το σημαντικό.... όσο περνάνε τα χρόνια..... τον νιώθω πιο πολύ δίπλα μου... αφού είχε προνοήσει να με συμβουλέψει για κάθε μου βήμα.... και τελικά..... η συμβουλή του υπάρχει.... το Πρότυπο ζει μέσα μου.. και... αν από κάπου με βλέπει..... είμαι σίγουρη ότι θα είναι περήφανος.....
Αν είστε γονείς..... μιλάτε με τα παιδιά σας.... Μην περιμένετε αιτίες για να αναπτύξετε ένα θέμα.... αλλά πιαστείτε από αφορμές..... Έτσι... σίγουρα θα του δίνεται τη λύση στα προβλήματά του... όπου κι αν είστε.......
read more ►

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Νέο - παλιό - ξεχασμένο χάπι κατά της οικονομικής κρίσης!!!!!

Δ.Ν.Τ. ... μέτρα, μειώσεις μισθών, ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις, απεργίαιδιωτικοποίηση,  αύξηση Φ.Π.Α. ουφ.... κλείσε την τηλεόραση....... 
Σκέψου....... τι γίνεται σε αυτή τι χώρα..... Μην αναλώνεσαι στο να επιρίπτεις ευθύνες..... Αυτά τα γνωρίζεις και τα γνωρίζω...... σκέψου τι συμβαίνει....  Έχουν καταφέρει συγκεκριμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης να σε κατευθύνουν και να αποφασίζουν πότε θα αγχωθείς... πότε θα στεναχωρηθείς..... πότε θα προβληματιστείς..... Και εσύ? Τι κάνεις εσύ? Κατευθύνεσαι..... , αγχώνεσαι...., στεναχωριέσαι......, προβληματίζεσαι προς τα εκεί που στην ουσία σε οδηγούν......
STOP!!!!
Κλείσε την τηλεόραση, άνοιξε το ραδιόφωνο και σκέψου....... Κάνε ερωτήσεις στον εαυτό σου....
-Γιατί η ψυχολογία σου επηρεάζεται τόσο πολύ από την εξέλιξη της κοινωνίας...?
..............
.............
Ναι........ η κατάσταση είναι σοβαρή...... Μπορεί αύριο εσύ, εγώ να μην έχουμε δουλειά....... Ναι, αλλά.... γιατί δεν μπορούμε να βρούμε τη λύση..? Ή μάλλον..... γιατί δεν έχουμε τη δύναμη να βρούμε τη λύση....? Γύρω σου..... στο περιβάλλον σου.... ακούς νέες λέξεις για το δικό σου, καθημερινό λεξιλόγιο.... Κατάθλιψη, κρίση πανικού...........

Τέτοιες στιγμές......κάποιος μπορεί να σκεφτεί ..... Τι έκαναν παλιά..... Παλιά.... Ναι παλιά.... Ο παππούς, ο μπαμπάς..... Πώς έδωσαν λύσεις σε ανάλογες καταστάσεις? Τότε που η εργασία αλλά κυρίως η επιβίωση και η συντήρηση ενός παιδιού ήταν στην ουσία πιο ακριβή..... Ναι, ήταν πιο "ακριβή...."
  • "Ακριβή...." , γιατί τα παιδιά σε κάθε οικογένεια ήταν πολλά.
  • "Ακριβή....", γιατί τις περισσότερες φορές ο μπαμπάς είχε σκληρή εργασία...
  • "Ακριβή....", γιατί η μαμά ήταν κλεισμένη μέσα στο σπίτι... για να προλάβει τις υποχρεώσεις, αλλά και την ανατροφή των παιδιών.... και... πολλές φορές και του μπαμπά.
  • "Ακριβή....", γιατί το ζευγάρι δεν είχε εξόδους, ταξίδια, κοινωνική ζωή....
  • "Ακριβή....", γιατί ο μπαμπάς επέλεγε να έχει κάποιο "παλιό" αυτοκίνητο..... και.... ένα παιδί παραπάνω...

Φυσικά... .κανείς δε λέει να γυρίσουμε σε εκείνες τις εποχές....  αλλά να βρούμε την ίδια δύναμη που είχαν οι γονείς μας για να αντιμετωπίσουν..... και να βρουν ουσιαστικές λύσεις στην οικονομική κρίση.......

Στην Ελλάδα του σήμερα....... δεν υπάρχει μόνο ανάγκη οικονομικής στήριξης........ αλλά, κυρίως, ψυχολογικής στήριξης και ενδυνάμωσης.....
Αξίες, συντροφικότητα, ουσιαστικές ανθρώπινες φιλίες, δημιουργία οικογένειας είναι οι βάσεις......
Ναι......βήμα-βήμα..... φτάνεις στη δημιουργία της οικογένειας........
Εδώ θα έρθει ο άτεκνος και θα πει.... Με τέτοια κρίση παιδιά θα σκεφτόμαστε?
Ο γονιός θα πει.... Φίλε... δεν έχεις δίκιο... κάνε παιδί και θα με θυμηθείς....

Ε ναι..... κάνε παιδί και θα με θυμηθείς...... Χαμόγελο και ενέργεια θα σε διακρίνουν.... και ξαφνικά.... το μέγεθος των προβλημάτων σου θα μειωθεί..... Το κυριότερο, όμως, είναι πως θα βρείτε λύση σε προβλήματα που παλιότερα ήταν άλυτα και σας ανάγκαζαν να απομονωθείτε στο σπίτι....

Το χάπι της οικονομικής μας κρίσης.... δεν είναι το αντικαταθλιπτικό.... αλλά το χαμόγελο ενός παιδιού.... που θα σε κάνει να ξαναβρεις τη δύναμη και την αισιοδοξία σου........

Και.... όταν γίνει 18.... σίγουρα θα έχεις να του διηγηθείς πολλές ιστορίες..... για τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν.... αλλά..... όσο για εσένα θα είναι η ζωή σου, το καμάρι σου, η δύναμή σου..... τόσο για το παιδί θα είσαι το Πρότυπο,,,,,
Παιδικό χαμόγελο...... η λύση...... 
Ε.... μην την περιμένεις από τους 300.... ούτε από τον ψυχίατρο......
read more ►

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Λεκτική επικοινωνία..... μέγιστο αγαθό..... Όπως λέει και το παλιό και γνωστό άσμα..... "Μίλα μου... ναι ... μίλα μου""

Πολλά γιατί....... αλλά κυρίως... Γιατί η επικοινωνία μας έχει γίνει επιλεκτική.......??
Επιλεκτική.... ναι....... :
  • Επιλέγουμε με ποιον θα επικοινωνήσουμε.....
  • Επιλέγουμε πότε θα επικοινωνήσουμε.....
  • Επιλέγουμε τον τρόπο που θα επικοινωνήσουμε..... : Να στείλω μήνυμα? Να του το πω στο facebook? Να του το δείξω? και άλλα πολλά ερωτήματα που μπορεί να κάνει κάποιος ώρες για να αποφασίσει τον τρόπο.......
Και? Τελικά? Ποια η μαγεία....?

Πού είναι η απλή.... άμεση..... κατάματη... λεκτική επικοινωνία? Αυτή που έμπνευσε χιλιάδες καλλιτέχνες να γράψουν τραγούδια ντουέτα άντρα και γυναίκας... που απλά κοιτάζονται στα μάτια και εκφράζονται?
Και φυσικά..... δε συμβαίνει μόνο στον έρωτα......, αλλά σε όλους τους τύπους σχέσεων... φιλία, αδέρφια, παιδιά... όλοι μπλοκάρουν στην επικοινωνία.....

Αρχίζω να νοσταλγώ την εποχή της δεκαετίας του '50....... Καντάδες, ραβασάκια, γράμματα..... Ναι.... τότε... που δεν μπορούσαν έτσι απλά να εκφραστούν... για να μην εκθέσουν κάποιον.... και... έβρισκαν τον τρόπο.....
Εμείς? Τι κάνουμε εμείς? Είμαστε ικανοί να οδηγούμε και να τηλεφωνούμε στον κολλητό/κολλητή και με κίνδυνο τη ζωή μας... (ή τουλάχιστον μία περιποιημένη κλήση) να προσπαθούμε να βρούμε μία λύση για το πως θα πούμε κάτι....!!!!!!!!!!!!!
Πώς??? Ανοίγεις το στόμα και το λες...... και τότε...... μπορεί να πονέσεις, να χαμογελάσεις, να κλάψεις.... από το αποτέλεσμα του λόγου σου... αλλά ένα είναι σίγουρο... θα φύγεις με ψηλά το κεφάλι.... και με ελαφριά την "ψυχή".....

Ένα θα σου πω... εσένα που διαβάζεις αυτές τις σκέψεις..... "Μίλα μου...."
read more ►

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Ναι... οι σχέσεις είναι σαν τα τροχαία ατυχήματα..... .

Ε ναι... οι σχέσεις είναι σαν τα τροχαία ατυχήματα..... .ή σε οδηγούν στην αγορά νέου αυτοκινήτου ή σε κάνουν να εκτιμήσεις όλα αυτά που έχεις και να αισθάνεσαι πολύ τυχερός που ζεις....

Γνωρίζεις πολλούς ανθρώπους στη ζωή σου.... Άλλοι επιλέγουν να κάνουν λίγες σχέσεις, άλλοι πολλές.... άλλοι πάλι.... σχέσεις μιας νύχτας.... Όποια κι αν είναι η επιλογή του καθένα.... τελικά... φτάνει σε μία στιγμή της ζωής του που συναντά τον έναν και μοναδικό.... τον άνθρωπο που τον αποκαλεί "το άλλο του μισό"...  Από τα παραμύθια των παιδικών του χρόνων ακούει για αυτόν τον άνθρωπο... και τελικά.... νάτος μπροστά του.... Και τώρα? Αποφασίζει να δοθεί ολοκληρωτικά, είτε στο πλαίσιο ενός γάμου είτε μίας σχέσης....

Περνάνε τα χρόνια..... και κάπου εκεί κρίνονται όλα... Αρχίζουν οι διαφωνίες, η ρουτίνα και τα προβλήματα.... Και ναι.... μπορεί αυτό το κρίσιμο διάστημα να παραλληλιστεί με ένα τροχαίο ατύχημα.... Εκεί αποφασίζεις.... ή τα παρατάς όλα και ... πας αλλού... όπως ακριβώς αλλάζεις αυτοκίνητο.... Είναι δύσκολη και η απόφαση και η επιλογή....
Η΄..... αξιολογείς και μέσα σε όλα αυτά μπορείς να δεις τον άνθρωπο σου και τις αρετές του, που αγάπησες, και βρίσκεις τη δύναμη να ανανεώσεις όλη αυτή τη σχέση και να συνεχίσεις μαζί του....

Πόσοι όμως είναι οι άνθρωποι στην εποχή μας που επιλέγουν τη δεύτερη λύση???
Οι επιλογές και οι τιμές..... στην αγορά είναι τόσες πολλές, που οι περισσότεροι μετά από ένα τροχαίο... επιλέγουν την αντικατάσταση του αυτοκινήτου τους... αντί για να φροντίσουν να επιδιορθώσουν το παλιό....

Κάθε νέο και όμορφο..... φέρνει ανανέωση στη ζωή μας...... όμως δεν εξασφαλίζει τη χημεία, την αγάπη και τη μοναδικότητα που αισθάνεσαι με αυτά που ήδη έχεις.....
read more ►