Η φιλία δεν είναι αγώνας δρόμου... ούτε απόδειξη συναλλαγής.....
Θυμήσου....
Νηπιαγωγείο.....
Το κοριτσάκι που κάθεται δίπλα σου έχει τέλεια μαλλιά... και σου χαμογελάει...
ή το αγοράκι που παρατηρείς μπορεί και είναι ο αρχηγός......
και..... κάπου εκεί..... αρχίζει η πρώτη μας φιλία.
Θαυμάζουμε τον φίλο μας/τη φίλη μας..... και συνεχώς απαιτούμε από τους γονείς μας "Θέλω αυτά τα παπούτσια που έχει και ο Άκης", "Θέλω αυτή την κούκλα, την έχει και η Μαρία"¨, θέλω, θέλω, θέλω. Θέλω όμως τόσο αθώα, τόσο αληθινά, τόσο όμορφα. Θέλω γιατί η αισθητική μου αλλάζει. Ως εκείνη τη στιγμή έχω την αισθητική της οικογένειας μου. Στο πρώτο σχολικό μου περιβάλλον παρατηρώ, μαθαίνω και προσπαθώ να υιοθετήσω την αισθητική της δασκάλας, του φίλου, της φίλης.... Εξέλιξη....
Ενήλικη ζωή....
Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά... δεν μπορεί... ακόμη θυμάσαι την πρώτη σου παιδική φιλία... και χαμογελάς. Φίλες, φίλοι πέρασαν πολλοί από τη ζωή σου και σε έκαναν να καταλάβεις τι εστί φιλία....
Πολλές οι στιγμές, πολλά και ποικίλα συναισθήματα....
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τόσο δύσκολες πια..... Οι αληθινές φιλίες ακόμη πιο δύσκολες..... Και πώς να είναι???? Σκέψου....... ζήλευες τα κοτσιδάκια της παιδικής σου φίλης, της ηγετικές ικανότητες του παιδικού σου φίλου και απλά το έλεγες....... τόσο απλά....... Τώρα πια κάνεις τα πάντα να είσαι ΜΟΝΟ ΕΣΥ αυτή με τα ωραία μαλλιά ή εσύ ο αρχηγός. Γιατί?????? Γιατί σου είναι τόσο δύσκολο να δεις το ωραίο, να το εκφράσεις και να το στηρίξεις?
Μη βαριέσαι....... άνοιξε το λεξικό και διάβασε....
- Φιλία
- Μίσος
- Συναγωνισμός
- Ανταγωνισμός
Ίσως τότε καταλάβεις........
